Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Crônicas
  • Crônica de Frei Tomás de Eccleston

TEXTO ORIGINAL

Cronica de Frei Tomás de Eccleston - 18

18. Post hos intraverunt quidam magistri, qui famam fratrum magnificaverunt, frater scilicet Walterus de Burgo, de quo vidit frater unus mirabilem visionem, quod scilicet Dominus Jesus, descendens de coelo, porrexit ei rotulum, in quo scriptum erat: “Tempus tui tritici non est hic sed alibi”. Huic revelavit Dominus [dolum] cuiusdam mulieris religiosae, quae per visiones fictas delusit quendam fratrem discretum, ita ut eas scriberet.

Frater vero Agnellus, non credens ei, iniunxit conventui, ut orarent quatenus Deus revelaret ei rem quandam, pro qua fuit sollicitus. Et ecce! nocte illa visum fuit fratri Waltero quod vidit cervam quandam ascendere velociter ad cacumen cuiusdam monti excelsi, et duo canes nigri consecuti sunt eam et converterunt eam usque in valle et ibi strangulaverunt eam; accurrens autem frater Walterus ubi cervam invenire se credidit, non invenit nisi sacculum plenum sanguine. Cum igitur visionem hanc narrasset fratri Agnello, concepit statim ipse quod per hypocrisim seducta fuisset, et misit ad eam duos discretos fratres, qui tandem confessam, quod finxisset quae dixerat, veritati reconciliaverunt.

Intravit alius magister, scilicet frater Ricardus Normannus, qui, cum verbum aedificationis a dicto Waltero quaereretur, post diutinam deliberationem respondit: “Qui vult esse in pace sileat”; “Ki vout estre en pes tenge sey en pes”.

TEXTO TRADUZIDO

Crônica de Frei Tomás de Eccleston - 18

18. Depois desses, entraram alguns mestres que engrandeceram a fama dos frades: Frei Walter de Burgh, a respeito do qual um frade teve uma admirável visão: que o Senhor Jesus, descendo do céu, lhe estendia um rolo no qual estava escrito: “O tempo de teu trigo não é aqui, está em outra parte”. A ele o Senhor revelou a fraude de uma mulher religiosa que, por meio de visões fingidas, enganou de tal modo um frade ingênuo que ele as escreveu.

Mas Frei Agnelo, não acreditando nele, mandou ao convento que rezassem para que Deus lhe revelasse uma coisa que o preocupava. E eis que naquela noite pareceu a Frei Walter que via uma cerva subir velozmente ao cume de uma alta montanha; dois cães negros a perseguiam e a fizeram voltar até ao vale, onde a estrangularam. Então Frei Walter correu para onde achava que ia encontrar a cerva, mas só encontrou um saquinho cheio de sangue. Quando contou essa visão a Frei Agnelo, este compreendeu imediatamente que a mulher tinha sido seduzida pela hipocrisia e lhe enviou dois frades prudentes que, quando ela acabou confessando que inventara o que tinha dito, reconciliaram-na com a verdade.

Entrou outro mestre, o normando Frei Ricardo que, quando lhe foi pedida pelo dito Frei Walter uma palavra de edificação, depois de longa deliberação, respondeu: “Quem quiser estar em paz se cale”; “Ki vout estre en pes tenge sey en pes”.