Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Tomás de Celano
  • Segunda Vida (2Cel)

TEXTO ORIGINAL

Secunda Vita (2Cel) - 38

Caput IX - De muliere cui praedixit virum suum de malo futurum bonum.

38 
1 Illis diebus cum ad Cellam de Cortona vir Dei (cfr. 1Re 2,27) transiret, quaedam nobilis mulier de castro quod Volusianum dicitur, hoc audito festinat ad illum, et longo cursu fatigata, quippe quia delicata erat nimis et tenera (cfr. Deut 28,56), tandem pervenit ad sanctum. 
2 Cuius lassitudinem et interclusos anhelitus videns, miseratus pater sanctissimus, dixit ad eam: “Quid tibi, domina, placet?”. At illa: “Pater, ut mihi benedicas (cfr. Gen 27,38)”. 
3 Et sanctus: “Nupta es, an innupta?”. Respondit dicens: “Pater, habeo virum (cfr. Ioa 4,17) valde crudelem, quem adversarium patior in servitio Iesu Christi, et iste mihi dolor praecipuus, quod bonam voluntatem (cfr. Luc 2,14; 2Cor 5,8), quam mihi Dominus inspiravit, marito praepediente, non exsequor: unde quaero, sancte, ora pro ipso, ut divina misericordia humiliet cor (cfr. Dan 5,22) illius”. 
4 Miratur pater virilem in femina, senilem animum in puella, et pietate permotus ait: “Vade, filia benedicta (cfr. Iudt 12,23), et scias de viro tuo consolationem tibi de proximo affuturam”. 
5 Et adiecit: “Dices ei ex parte Dei et mea, quod nunc est tempus salutis (cfr. Sir 4,28; 40,7), postmodum aequitatis”. 
6 Benedictione accepta (cfr. Ps 23,5), revertitur mulier, invenit virum, denuntiat verbum. 
7 Cecidit subito super eum Spiritus Sanctus (cfr. Act 10,44), et novum factum de veteri, cum omni mansuetudine (cfr. Eph 4,2) respondere sic facit: “Domina, serviamus Domino (cfr. Ios 22,27), et salvemus animas nostras (cfr. Gen 19,19) in domo nostra”. 
8 Respondit uxor: “Videtur mihi continentia velut fundamentum quoddam in anima colocandum, et reliquae tandem superaedificandae (cfr. Eph 2,20) virtutes”. 
9 “Et hoc”, inquit ille, “mihi sicut et tibi placet”. 
10 Exinde pluribus annis coelibem vitam agentes, eodem die, unus matutinum holocaustum, alter quasi sacrificium vespertinum (cfr. 4Re 16,15), feliciter migraverunt. 
11 Felix mulier, quae sic herum mollificavit ad vitam! Impletur in ea illud Apostoli: Salvatus est vir infidelis per mulierem fidelem (1Cor 7,14). 
12 Sed tales, ut communi proverbio utar, possunt hodie digitis numerari.

TEXTO TRADUZIDO

Segunda Vida (2Cel) - 38

Capítulo 9 - Da mulher a quem predisse que seu marido de mau ia ficar bom.

38 
1 Naqueles dias, viajando o homem de Deus para Celle de Cortona, uma nobre dama da aldeia de Volusiano teve conhecimento disso e correu ao seu encontro. Após uma viagem muito cansativa, porque era de compleição muito delicada e tenra, acabou chegando ao santo. 
2 Percebendo como estava ofegante e exausta, o santíssimo pai ficou com pena e lhe disse: “Que desejais, Senhora?” E ela: “Que me abençoeis, pai”. 
3 E o santo: “Sois casada ou solteira?” - “Pai, respondeu, tenho um marido muito cruel, que suporto como um adversário no serviço de Jesus Cristo. Essa é minha maior dor, porque, por causa de meu marido, não posso cumprir os bons propósitos que o Senhor me inspirou. Por isso, ó santo, ora por ele, para que a misericórdia divina lhe humilhe o coração”. 
4 Admirado da fortaleza e maturidade de uma mulher tão jovem, o pai teve compaixão e disse: “Vai, filha abençoada. Podes ter a certeza de que bem depressa terás uma consolação por parte de teu marido”. 
5 E acrescentou: “Diz-lhe, da parte de Deus e da minha, que agora é o tempo de salvação, e depois virá o da justiça”. 
6 Tendo recebido a bênção, a mulher foi embora. 
7 Quando encontrou o marido e lhe deu o recado, o Espírito Santo desceu de repente sobre ele e o renovou, fazendo com que dissesse com toda a mansidão: “Senhora, vamos servir ao Senhor l em nossa casa e salvemos nossas almas”. 
8 A mulher disse: “Acho que devemos colocar a continência como fundamento de nossa vida espiritual, para edificar sobre ela as outras virtudes”. 
9 “Também isso me agrada, como a ti”, disse ele. 
10 A partir desse dia viveram como celibatários durante muitos anos e tiveram uma morte feliz no mesmo dia, um como o holocausto da manhã e o outro como o sacrifício da tarde. 
11 Feliz mulher que assim conseguiu convencer seu senhor, restituindo-o à vida! Cumpriu-se nela o que foi dito pelo Apóstolo: “O marido infiel é salvo pela mulher fiel”. 
12 Mas pessoas assim, como se diz comumente hoje em dia, podem contar-se nos dedos.