Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Espelho da Perfeição

TEXTO ORIGINAL

Speculum perfectionis - 11

Caput 11. Quomodo fratres fuerunt sibi contrarii in faciendo loca et aedificia paupercula maxime praelati et scientiati.

1 Cum beatus Franciscus constituisset ut ecclesiae fratrum essent parvae et domus eorum fierent solum ex lignis et luto, in signum sanctae paupertatis et humilitatis, 2 volens hoc incipere reformari in loco Sanctae Mariae de Portiuncula, maxime de domibus constructis ex lignis et luto, ut hoc esset memoriale sempiternum omnibus fratribus praesentibus et futuris, eo quod erat primus et principalior locus de toto ordine, 3 quidam fratres in hoc fuerunt sibi contrarii, dicentes quod in aliquibus provinciis ligna sunt cariora quam lapides; ita quod non videbatur eis bonum quod domus fierent ex lignis et luto. 4 Sed beatus Franciscus nolebat contendere cum eis, maxime quia erat prope mortem et graviter infirmabatur. 5 Unde tunc in testamento suo fecit scribi: “Caveant fratres ut ecclesias et habitacula et omnia alia quae pro ipsis construuntur penitus non recipiant, nisi sint sicut decet sanctam paupertatem, semper ibi hospitantes sicut advenae et peregrini”.
6 Nos vero, qui cum ipso fuimus (cfr. 2Pet 1,18) quando scripsit regulam et fere omnia alia sua scripta,perhibemus testimontum (cfr. Ioa 21,24; 3Ioa 12) quod plura fecit scribi in regula et in aliis suis scriptis in quibus multi fratres fuerunt sibi contrarii, maxime praelati et sapientes nostri, 7 quae hodie essent valde utilia et necessaria toti religioni, sed quia ipse multum timebat scandalum, condescendebat non voluntarie voluntatibus fratrum. 8 Saepe tamen dicebat hunc sermonem: “Vae illis fratribus qui sunt mihi contrarii in hoc quod cognosco firmiter esse de voluntate Dei pro utilitate majori et necessitate totius religionis, licet invitus condescendam voluntati eorum!”.
9 Unde saepe etiam dicebat nobis sociis suis: “In hoc est dolor meus et afflictio mea quod in iis quae cum multo labore orationis et mediationis obtineo a Deo per misericordiam suam pro utilitate praesenti et futura totius religionis, 10 et ab ipso sum certificatus quod secundum voluntatem ejus sunt, aliqui fratres ex auctoritate suae scientiae et falsae providentiae sunt mihi contrarii et evacuant ea, dicentes: Ista sunt tenenda et observanda et ista non”.

TEXTO TRADUZIDO

Espelho da Perfeição - 11

Capítulo 11. Como os frades, sobretudo os prelados e os dou­tos, se opuseram a ele na construção de lugares e edifícios pobrezinhos.

1 Como o bem-aventurado Francisco havia estabelecido que as igrejas dos frades fossem pequenas e suas casas feitas só de madei­ra e barro, como sinal da santa pobreza e da humildade, 2 quis começar a reformar no lugar de Santa Ma­ria da Porciúncula, particularmente com as casas construí das de madeira e barro, a fim de que o lugar fosse um eterno modelo para todos os frades presentes e futuros, pois era o primeiro e princi­pal lugar de toda a Ordem.
3 Alguns frades opuseram-se a ele nisso, dizendo que em algumas regiões a madeira é mais cara do que as pedras, de modo que não lhes parecia bom que as casas fossem feitas de madeira e barro. 4 Mas o bem aventurado Francisco não queria discutir com eles, principalmente porque estava perto da morte e gravemente enfermo. 5 Por isso mandou escrever em seu testamento: “Evitem os frades aceitar igre­jas, modestas habitações e tudo o que for construído para eles, se não estiverem conformes com a santa pobreza, e morem nelas sempre como forasteiros e peregrinos”.
6 De fato, nós que com ele estivemos (cf. 2Pd 1,18) quando es­creveu a ,Regra e compôs quase todos os seus outros escritos, damos testemunho (cf. Jo 21,24; 3Jo 12) de que mandou escrever muitas outras coisas, na Regra e nos outros escritos seus, em que muitos frades se opuseram, sobretudo nossos prelados e doutos, 7 e que hoje seriam muito úteis e necessárias a toda a Ordem. Mas, como ele temia muito o escândalo, condescendia com as vontades dos frades contra a sua vontade. 8 Entretanto, dizia isto muitas vezes: “Ai dos frades que se opõem a mim naquilo que sei firmemente ser a vontade de Deus para a maior utilidade e necessidade de toda a religião, mesmo que, contra a vontade, eu me submeta à vontade deles!”
9 Por isso, também dizia com freqüência a nós, seus companheiros: “Nisto consiste minha dor e minha aflição: que nas coisas que com muita trabalho de oração e meditação obtenho de Deus, por sua misericórdia e para a utilidade presente e futura de toda a Ordem, 10 e que ele me assegura estar de acordo com a sua vontade, alguns frades, em nome de sua ciência e de sua falsa providência, se opõem a mim e as suprimem dizendo: Isto tem que ser mantido e observado; aquilo não’’.