Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Clarianas
  • Formas de Vida para as Clarissas
  • Regra de Isabel de França

TEXTO ORIGINAL

Regra de Isabel de França - Prólogo

[Prólogo]

Alexander episcopus, servus servorum Dei, ad perpetuam rei memoriam. 
Sol ille verus perpetuo fulgore coruscans, lux quidem clarissima summae lucis et fons luminis defectum vel immutationem penitus nescientis, fidelium corda in hac ima et caliginosa valle sub carnis mole degentium infusione invisibili suae admirabilis claritatis illustrat, et saepe reges et principes micantioribus contingens radiis, in eorum mentes lucem ingerit potiorem, per quam iidem, intuitu perspicaciori sublimius contemplantes, altiora liberius comprehendunt, et celsiora etiam de iis subtilius eligunt et ardentius amplectuntur, adeo quod et ad suavem gustum et amorem caelestium alios suo salutari exemplo vehementer animant et inducunt. 
Hac siquidem luce perfusi princeps ille christianissimus Ludovicus, carissimus in Christo filius noster, rex Francorum illustris, et dilecta in Christo filia nobilis mulier Isabella soror eius, quae virginalis pudicitiae candore nitida et pollens allarum claritate virtutum, spatioso temporalis regni palatio spreto, in otio dulcis contemplationis divinis perseveranter vacare laudibus ferventi spiritu appetit, Nobis devote ac humiliter supplicarunt ut eidem [Isabellae] ac omnibus Christi ancillis inclitum Christo cum ipsa cupientibus impendere famulatum, aliquam certam Regulam seu vivendi regulariter formulam specialem, sub cuius salubri observantia ipsi Domino magis placere valeant, statuere ac concedere curaremus. 
Nos autem, licet inhibitum fuerit in Concilio Generali ne quis novam religionem inveniat, sed quicumque ad religionem converti voluerit unam de approbatis assumat, similiter qui voluerit religiosam domum de novo fundare, Regulam et institutionem accipiat de religionibus approbatis: volentes tamen regis et Isabellae praedictorum votis annuere favorabiliter in hac parte, infrascriptam Regulam eidem Isabellae ac omnibus mulleribus de saeculo fugere iliamque in monasterio Humilitatis Beatae Mariae Virginis, Parisiensis dioecesis, volentibus profiteri et sub ipsa divinis se beneplacitis dedicare, tradimus, in eodem solummodo monasterio perpetuis temporibus observandam, prohibitioni eiusdem Concilii Generalls, obtentu eorundem regis et Isabellae, in hoc specialiter detrahentes. 
Quam utique Regulam a praedicto loco volumus sortiri vocabulum, ut quae ipsam professae fuerint nuncupentur Sorores Ordinis Humilium Ancillarum Beatissimae Mariae Virginis Gloriosae. Regula autem talis est:

TEXTO TRADUZIDO

Regra de Isabel de França - Prólogo

[Prólogo]

Alexandre, bispo, servo dos servos de Deus, para perpétua memória. 
Aquele Sol verdadeiro, que brilha com perpétuo fulgor, aquela luz claríssima da suma luz e fonte luminosa que não conhece absolutamente defeito ou mudança, ilumina pela infusão invisível de sua claridade admirável os corações dos fiéis que peregrinam sob o peso da carne neste vale profundo e tenebroso. Fere, muitas vezes, com raios mais luminosos os reis e príncipes, infundindo em suas almas uma luz mais poderosa. Graças a essa luz, eles, levantando o olhar com aguda intuição para as coisas mais sublimes, compreendem com menor impedimento realidades mais altas e escolhem com mais perspicácia, abraçando com maior ardor, o que é mais excelso. Assim com seu saudável exemplo, animam e induzem fortemente os outros a ter um gosto suave e amor pelas coisas celestiais. 
É essa luz que inunda certamente o cristianíssimo príncipe Luís, caríssimo filho nosso em Cristo, ilustre rei dos franceses; e à também dileta filha em Cristo, sua irmã, a nobre senhora Isabel, que resplandece pelo candor de sua virginal pureza e floresce na claridade de outras virtudes. Assim, desprezando os suntuosos palácios do reino temporal, anseia com espírito fervoroso consagrar-se totalmente aos louvores divinos na quietude da santa contemplação. Eles nos pediram devota e humildemente que estabelecêssemos e concedêssemos para a referida Isabel e as outras servas de Cristo, desejosas de consagrar-se por ela em ínclito serviço, uma Regra determinada ou uma forma especial de vida regular, sob cuja saudável observância possam agradar melhor ao Senhor. 
Nós, entretanto, ainda que o Concílio Geral tenha mandado que ninguém crie uma nova religião, mas, se quiser converter-se à vida religiosa, receba a Regra e a instituição das religiões já aprovadas, querendo aceder favoravelmente por esta vez aos votos do Rei e de Isabel, concedemos a Regra abaixo escrita para a referida Isabel e as outras mulheres que desejam fugir do mundo e professá-la no mosteiro da Humildade da Bem-aventurada Virgem Maria, na diocese de Paris, e consagrar-se sob ela ao beneplácito divino. Mas de modo que sua observância limite-se perpetuamente a este único mosteiro, dispensando especialmente para este caso, em atenção aos mencionados Rei e Isabel, da proibição do Concílio Geral. 
E queremos que esta Regra tome o nome do referido lugar, de modo que as que a professarem chamem-se “Irmãs da Ordem das humildes servas da bem-aventurada gloriosa Virgem Maria”. E a Regra é assim: