TEXTO ORIGINAL
Caput LXVIII ‑ De quodam mirabili consilio quod dedit fr. Egidius fr. Iacobo de Massa.
1 Fr. Iacobus de Massa, sanctus homo et laicus valde devotus, qui fuit cum s. Clara et multis de sociis s. Francisci, cum haberet gratiam raptus, volens consilium a fr. Egidio, interrogavit quod consuleret sibi qualiter in dicta gratia se haberet. 2 Qui respondit: “Nec addas, nec minuas; et fuge multitudinem quantum potes”. Dixit fr. Iacobus: “Quid est hoc dicere? Expone michi, reverende pater”. 3 Qui respondit: “Quando mens est apta introduci ad illa gratiosissima lumina bonitatis divine, nec debet addere per presumptionem nec minuere per negligentiam, et diligere solitudinem quantum potest, si vult quod gratia custodiatur et crescat”.
Ad laudem et gloriam D.n. Ihesu Cristi, qui est benedictus in secula. Amen.
TEXTO TRADUZIDO
Capítulo LXVIII - Um admirável conselho que Frei Egídio deu a Frei Tiago de Massa
1 Frei Tiago de Massa, homem santo e leigo muito devoto, que esteve com Santa Clara e muitos dos companheiros de São Francisco, como tinha a graça do êxtase, querendo um conselho de Frei Egídio, pediu-lhe que o aconselhasse sobre como se manter nessa graça. 2 Ele respondeu: “Não acrescentes nem diminuas; e foge quanto podes da multidão”. Disse Frei Tiago: “O que isto quer dizer? Explica-me, reverendo pai”. 3 Ele respondeu: “Quando a mente está apta a ser introduzida naquelas graciosíssimas luzes da bondade divina, ela não deve acrescentar por presunção nem diminuir por negligência, e amar a solidão quanto pode, se quer que a graça seja guardada e cresça”.
Para o louvor e glória de Nosso Senhor Jesus Cristo,que é bendito pelos séculos. Amém (cf. Rm 1,25).