Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Juliano de Spira
  • Vida de São Francisco

TEXTO ORIGINAL

Vita Sancti Francisci - 71

71. 1 Factus est itaque concursus populorum (cfr. Act 21,30) civitatis Assisii Deum unanimi iucunditate laudantium (cfr. Luc 2,13), eo quod tantum illis dignaretur commendare depositum. 2 Erat autem primitus pro tanti patris subtractione planctus filiorum non modicus, qui non multo post in laetitiae canticum est conversus. 3 Videbant namque novam illud, quod fecerat Dominus super terram (cfr. Ier 31,22); videbant, inquam, non planctu sed plausu dignum miraculum, sacrum videlicet corpus, Christi stigmatibus decoratum. 4 Aspiciebant membra eius, morbida prius et rigida, iam tractabiliter pro tangentis se voluntate flectentia; 5 carnem quoque, duram prius et lividam, veluti pueruli teneritudine iam resumpta, mirando candore nitentem, et quasi carnis glorificatae speciem prae decoris magnitudine praetendentem. 6 Gloriosum tunc erat in carne tam candida videre similitudinem fixurae clavorum (cfr. Ioa 20,25) immo, nigros ut ferrum cravos ex ipsa carne formatos in medio pedum et manuum, dextrumque latus sacro sanguine rubricatum.7 Lacrimabantur itaque filii prae gaudio cordis (cfr. Lam 5,15), et osculabantur in patre signacula summi Regis.

TEXTO TRADUZIDO

Vida de São Francisco - 71

71. 1 Houve, então, um grande ajuntamento do povo (At 21,30) da cidade de Assis, louvando a Deus (Lc 2,13) em unânime alegria, porque confiava a eles tão grande tesouro. 2 De início, era grande o pranto dos filhos pela perda de tão grande pai; mas, logo depois, mu­dou-se em canto de alegria. 3 Pois viam a novidade criada pelo Senhor sobre a terra (Jr 31,22). Viam um milagre digno de alegria e não de choro: o sagrado corpo ornado com as chagas de Cristo. 4Viam seus membros, antes doentes e rígi­dos, agora facilmente flexíveis, conforme a vontade de quem os tocasse. 5 E também a carne, antes dura e lívida, reassumiu a de­licadeza de uma criança, mostrando um admirável candor, como se, com sua grande beleza, apresentasse uma imagem do corpo glorificado. 6 Era uma glória ver na carne tão branca os sinais da abertura dos cravos (Jo 20,25): cravos negros como o ferro, formados de carne, no meio dos pés e das mãos, e o lado direito marcado pelo sagrado sangue. 7 Os filhos choravam pela alegria do coração (Lm 5,15) e beijavam no pai os sinais do sumo Rei.