Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Legenda dos Três Companheiros

TEXTO ORIGINAL

Legenda Trium Sociorum - 42

42. 
1 Unde quadam die cum duo ex ipsis fratribus simul irent, invenerunt quemdam fatuum qui coepit lapides iactare in eos. 
2 Videns ergo unus eorum lapides iactari in alterum, opposuit se statim ictibus lapidum, volens potius se percuti quem fratrem suum propter caritatem mutuam qua flagrabant: sicque parati erant unus pro altero ponere vitam cfr. 1Ioa 3,16) suam. 
3 Erant enim in humilitate et caritate fundati et radicati (cfr. Eph 3,17) intantum ut unus revereretur alterum quasi patrem et dominum, atque illi qui officio praelationis vel aliqua gratia praecellebant, humiliores et viliores caeteris viderentur. 
4 Omnes quoque se totos ad obediendum praebebant, ad praecipientis voluntatem se continuo praeparantes. 
5 Non discernebant inter iustum et iniustum praeceptum quia quidquid praecipiebatur putabant esse secundum Domini voluntatem. 
6 Et ideo implere praecepta erat eis facile et suave. 
7 A carnalibus autem desideriis abstinebant (cfr. 1Pet 2,11), semetipsos sollicite iudicantes atque caventes ne unus alterum offenderet ullo modo.

TEXTO TRADUZIDO

Legenda dos Três Companheiros - 42

42. 
1 Por isso, um dia, quando dois desses irmãos iam juntos, encontraram um louco, que começou a atirar-lhes pedras. 
2 Vendo um deles que as pedras iam ferir o outro, logo se colocou na frente das pedradas, preferindo que elas o atingissem e não ao outro irmão, por causa da mútua caridade em que ardiam: assim estavam prontos a dar a vida um pelo outro. 
3 Estavam tão fundamentados e arraigados na humildade e na caridade, que um reverenciava o outro como pai e senhor, e aqueles que se destacavam por ofício do cargo ou por algum dom natural, pareciam mais humildes e vis que os outros. 
4 Todos também ofereciam-se inteiros para obedecer, preparando-se sempre para a vontade de quem mandava. 
5 Não faziam distinção entre preceito justo ou injusto, porque tudo o que era ordenado julgavam conforme à vontade do Senhor. 
6 Assim, observar os preceitos era para eles fácil e suave. 
7 Abstinham-se dos desejos carnais, julgando cuidadosamente a si mesmos e tomando cuidado para que um não ofendesse ao outro de modo algum.