Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Anônimo Perusino

TEXTO ORIGINAL

Anonimo Perusino - 19

Caput V ‑ De persecutionibus quas fratres euntes per mundum perpessi sunt.

19

1 Cum autem per viam ipsi devotissimi servi Domini ambularent, et aliquam Ecclesiam habitabilem vel derelictam inveniebant, sive Crucem aliquam secus viam, ad eas se ad orationem devotissime inclinabant dicentes: 2 Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi, et ad universas Ecclesias tuas quae sunt in universo mundo, quia per sanctam Crucem tuam redimisti mundum. 3 Et ibi credebant et sentiebant se locum Domini invenire.

4 Quicumque vero videbant eos, mirabantur dicentes: — “Numquam tales Religiosos vidimus sic indutos”. 5 Omnibus enim aliis habitu et vita dissimiles, silvestres homines videbantur. 6 Quando intrabant civitatem aliquam, castellum aut domum, pacem (cfr.  Luc 9,1; 10,5) annunciabant. 7 Ubicumque autem inveniebant homines vel mulieres in viis vel in plateis, confortabant eos, ut timerent et amarent Creatorem caeli et terrae, et ut mandatorum eius quae oblivioni tradiderant recordantes, ea studerent amodo opere adimplere.

8 Et quidam eorum libenter eos et cum gaudio audiebant, alii autem e contrario deridebant. 9 A multis multipliciter interrogabantur, et valde laboriosum erat eis tot et tantis interrogationibus respondere, quia in novis rebus novae interrogationes saepius oriuntur. 10 Quidam enim interrogabant eos: ‑ “Unde estis?”. Alii vero dicebant: “De quo Ordine estis?”. 11 Illi autem simpliciter respondebant: — “Paenitentiales sumus, et in civitate Assisii nati fuimus”. 12 Adhuc enim Religio fratrum non nominabatur Ordo.

TEXTO TRADUZIDO

Anônimo Perusino - 19

CAPITULO 5 – Sobre as perseguições que os frades sofreram quando iam pelo mundo.

19

1 Quando os devotíssimos servos de Deus caminhavam pela estrada e encontravam alguma igreja habitável ou abandonada, ou mesmo uma cruz junto do caminho, inclinavam-se para elas com toda devoção, dizendo: 2 Nós te adoramos, Cristo, e te bendizemos, aqui e em todas as tuas    igrejas que há no mundo inteiro, porque por vossa santa cruz remiste o mundo”. 3 Acreditavam e sentiam que tinham encontrado um lugar do Senhor.

4 Quem os via maravilhava-se: “Nunca vimos religiosos vestidos desta maneira”. 5 Mas pareciam homens do mato, por ter roupa e vida diferentes de todos. 6 Entrando numa cidade, num castelo numa casa, anunciavam a paz. 7 Onde encontravam homens ou mulheres, nos caminhos ou nas praças, animavam-nos a temerem e a amarem o Criador do céu e da terra, e para que, recordando os mandamentos dele que tinham esquecido, tratassem de cumpri-los agora.

8 Alguns deles escutavam-nos de boa vontade e com alegria mas outros, pelo contrário caçoavam deles. 9 Eram interrogados por muita gente, e era muito trabalhoso para eles responder a tantas e tão variadas perguntas, porque em coisas novas sempre nascem questões novas. 10 Alguns perguntavam: — “De onde sois?”. Mas outros diziam: “De que Ordem sois?”. 11 Eles respondiam com simplicidade: — “Somos penitentes, e nascemos na cidade de Assis”.12 Pois a Religião dos irmãos ainda não se chamava Ordem.