Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Anônimo Perusino

TEXTO ORIGINAL

Anonimo Perusino - 44

Caput XI ‑ Quomodo Ecclesia eos protexit de manibus persequentium.

44

1 Expletis autem annis XI ab inceptione Religionis et multiplicato fratrum numero, electi fuerunt Ministri et missi cum aliquantis fratribus quasi per universas mundi provincias, ubi fides catholica colebatur.

2 In quibusdam provinciis recipiebantur sed in eis aedificare habitacula nullatenus sinebantur. 3 A quibusdam vero expellebantur, quia tìmebant ne fratres non essent Christiani fideles, quia adhuc non habebant fratres confirmatam a Papa Regulam, sed concessam. 4 Et propterea multas tribulationes passi a clericis et laicis, et a latronibus spoliati, reversi sunt ad beatum Franciscum, angustiati plurimum et afflicti. 5 Et hae tribulationes eis factae fuerunt in Hungaria et Alamania et aliis provinciis ultramontanis.

6 Notificaverunt autem haec fratres dicto Cardinali domino Ostiensi. 7 Qui, vocato ad se beato Francisco, duxit eum ad dominum Papam Honorium quoniam dominus Innocentius fuerat iam defunctus, et fecit scribi sibi aliam Regulam et confirmari, et dicti Papae sigilli munimine roborari.

8 In qua Regula terminum Capituli prolongavit propter vitandum laborem fratrum, qui in longinquis partibus morabantur.

TEXTO TRADUZIDO

Anônimo Perusino - 44

CAPITULO 11 - Como a Igreja protegeu-os das mãos dos perseguidores.

44

1 Depois que passaram onze anos do começo da religião, multiplicado o número dos frades, foram eleitos Ministros e enviados com uns tantos frades por quase todas as províncias do mundo, onde se cultuava a fé católica.

2 Em algumas províncias eram recebidos mas não lhes permitiam edificar habitações. 3 Por alguns, eles eram expulsos, pois temiam que os frades não fossem fiéis cristãos, porque ainda não tinham uma Regra confirmada pelo Papa, mas só concedida. 4 Por isso sofreram muitas tribulações por parte dos clérigos e dos leigos, foram atacados por ladrões, e voltaram para São Francisco angustiados e aflitos. 5 Essas tribulações lhes foram feitas na Hungria, na Alemanha e outras províncias ultramontanas.

6 Os frades notificaram essas coisas ao referido Cardeal senhor ostiense. 7 Este, convocando o bem-aventurado Francisco, levou-o ao Papa Honório, porque o senhor Inocêncio já tinha morrido, e fez com que lhe escrevesse outra Regra e a confirmasse, e que fosse reforçada pelo selo do referido papa.

8 Nessa Regra foi prolongado o prazo do capítulo, para evitar o trabalho dos frades que moravam em regiões longínquas.