Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Espelho da Perfeição

TEXTO ORIGINAL

Speculum perfectionis - 99

Caput 99. De gravissima tentatione quam habuit ultra duos annos.

1 Cum moraretur in loco Sanctae Mariae immissa fuit ei gravissima tentatio spiritus ad profectum animae suae. 2 Ex hoc autem affligebatur tantum, mente et corpore, quod a consortio fratrum se multoties subtrahebat, quia non poterat eis se ostendere laetum, sicut consueverat. 3 Affligebat se nihilominus abstinentia cibi et potus atque verborum; orabat instantius et lacrimas abundantius effundebat ut ei Dominus medelam sufficientem in tanta tribulatione mittere dignaretur.
4 Cumque ultra duos annos ita fuisset afflictus, accidit ut quadam die, dum oraret in ecclesia Sanctae Mariae, diceretur ei in spiritu illud verbum evangelii: “Si haberes fidem ut granum sinapis et diceres illi monti (cfr. Mat 17,19) ut se transferret in alium locum ita fieret”.
5 Respondit statim sanctus Franciscus: “Domine, quis est ille mons?”. — Et dictum est illi: “Mons iste est tentatio tua”. — Dixit beatus Franciscus: “Ergo,Domine, fiat mihi (cfr. Luc 1,38) sicut dixisti”. Et statim ita perfecte liberatus est quod visum fuit ei nunquam habuisse tentationem aliquam.
6 Similiter in sacro monte Alvernae, tempore quo recepit stigmata Domini in corpore suo, tot tentationes et tribulationes passus fuit a daemonibus quod non poterat se laetum ostendere, sicut consueverat. 7 Dicebat enim socio suo: “Si scirent fratres quot et quantas tribulationes et afflictiones faciunt mihi daemones, non est aliquis eorum qui non moveretur ad compassionem et pietatem circa me”.

TEXTO TRADUZIDO

Espelho da Perfeição - 99

Capítulo 99. A gravíssima tentação que suportou por mais de dois anos.

1 Quando morava no lugar de Santa Maria, foi-lhe man­dada uma gravíssima tentação do espírito para proveito de sua alma. 2 Por isso, era tão atormentado na mente e no corpo que, muitas vezes, se afastava da companhia dos irmãos, porque não podia mostrar-se a eles alegre como costumava. 3 Mas se afligia com a.abstinência de comida, de bebida e de palavras; orava com mais fervor e derramava mais abun­dantes lágrimas, para que o Senhor se dignasse enviar-lhe um re­médio eficaz em tanta tribulação.
4 Vivendo assim aflito por mais de dois anos, aconteceu que um dia, enquanto orava na igreja de Santa Maria, foi-lhe dita em espírito a palavra do Evangelho: “Se tiveres fé como um grão de mostarda disseres àquele monte (cf. Mt 17,19) que se mude para outro lugar, assim acontecerá”.
5 Imediatamente o bem-aventurado Francisco respondeu: “Senhor, que monte é esse?” — E foi-lhe dito: “O monte é tua tentação”. — Disse o bem-aventurado Francisco: “Então, Senhor, faça-se em mim (cf. Lc 1,38) como disseste”. E logo foi tão perfeitamente libertado que pare­cia nunca ter sofrido qualquer tentação.
6 De modo semelhante, no sagrado monte Alverne, quando re­cebeu os estigmas do Senhor em seu corpo, sofreu tantas tenta­ções e tribulações dos demônios que não podia mostrar-se alegre como de costume. 7 Com efeito, dizia a seu companheiro: “Se os irmãos soubessem quais e quantas tribulações e aflições me cau­sam os demônios, não haveria nenhum que não se. movesse de compaixão e de piedade para comigo”.