TEXTO ORIGINAL
Caput 49. Quod periculosum est nimis cito praecipere per obedientiam et praecepto obedientiae non obedire.
1 Beatus itaque pater raro per obedientiam praecipiendum esse censebat, nec primo fulminandum esse jaculum, quod debet esse extremum: “Ad ensem, inquit, non cito manus mittenda est”. 2 Eum autem qui praecepto obedientiae non festinanter obedit, dicebat nec Deum timere nec hominem revereri (cfr. Luc 18,2-4), dum, scilicet, non habet causam necessariam retardandi. 3 Nil verius istis; nam auctoritas imperandi in temerario praeceptore, quid est aliud quam gladius in manu furiosi? Quid vero desperatius est quam religiosus neglector obedientiae et contemptor?
TEXTO TRADUZIDO
Capítulo 49. É perigoso ordenar muito rapidamente em nome da obediência e não obedecer à ordem da obediência.
1 Por isso, o bem-aventurado pai entendia que raramente se deveria mandar em nome da obediência, nem se deveria lançar no começo o dardo que deve ser o último: “Não se deve pôr logo a mão na espada”, dizia. 2 Quem, porém, não obedece rapidamente à ordem da obediência, dizia que não temia a Deus nem respeitava o homem (cf. Lc 18,2-4), a menos que não tenha um motivo forte para retardar.
3 Nada mais verdadeiro, pois que é a autoridade de mando num superior temerário, senão uma espada na mão de um louco? E o que há de mais desesperador do que um religioso que negligencia e despreza a obediência?