Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Tomás de Celano
  • Primeira Vida (1Cel)

TEXTO ORIGINAL

Prima Vita (1Cel) - 42

Caput XVI - De mora ipsius apud Rigum Tortum et de custodia paupertatis.

42. 
1 Recolligebat se beatus Franciscus cum caeteris, iuxta civitatem Assisii, in loco qui dicitur Rigus Tortus. 
2 Quo in loco tugurium quoddam relictum erat, sub cuius umbra vivebant magnarum et pulchrarum domuum strenuissimi contemptores, et tuebantur se ibidem a turbinibus pluviarum. 
3 ‘Nam, ut ait sanctus, citius de tugurio quam de palatio in caelum ascenditur’. 
4 Conversabantur in eodem loco cum beato patre filii et fratres omnes, in labore multo (cfr. 2Cor 11,27) et inopia universarum rerum, saepissime omni panis solatio destituti, solis contentis rapis, quas per planitiem Assisii atque illuc in angustia mendicabant. 
5 Locus ille tam angustissimus erat, ut in eo sedere aut quiescere vix valerent. 
6 ‘Nullum pro his murmur resonat, nulla quaerimonia, sed corde placido, mens plena gaudio conservat patientiam’. 
7 Sanctus Franciscus quotidianam immo continuam sui et suorum inquisitionem diligentissime faciebat, et nil in eis residere patiens lubricum, ab ipsorum cordibus omnem negligentiam abigebat. 
8 Rigidus in disciplina super custodiam suam erat (cfr. Is 21,8) vigilans omni hora; nam si qua, ut assolet, carnis tentatio eum quandoque pulsaret, in quadam fovea glacie plena, cum hiems exsisteret, se mergebat, in ea tamdiu persistens quoadusque carnalis omnis recederet corruptela. 
9 Et quidem tantae mortificationis exemplum caeteri ferventissime sequebantur.

TEXTO TRADUZIDO

Primeira Vida (1Cel) - 42

Capítulo 16 - Da sua estada em Rivotorto e da guarda da pobreza.

42. 
1 São Francisco e os outros recolheram-se em um lugar perto de Assis, chamado Rivotorto. 
2 Havia ali uma cabana abandonada, onde viveram aqueles homens, que não faziam questão de casas grandes e bonitas, e lá se defendiam da chuva. 
3 “Pois, como diz um santo, de uma cabana vai-se mais depressa para o céu do que de um palácio”. 
4 Os filhos e irmãos viviam nesse lugar com o bem-aventurado pai, trabalhando bastante e sofrendo escassez de tudo. Faltou-lhes muitas vezes até o pão, precisando contentar-se com os nabos penosamente mendigados pela planície de Assis. 
5 Sua casa era tão apertada que mal podiam sentar-se ou descansar. 
6 Mas não se ouviam queixas ou murmurações: calmos e alegres, mantinham a paciência. 
7 Todo dia, para não dizer sempre, São Francisco examinava diligentemente a si mesmo e aos seus, sem permitir neles falha alguma, e afastando toda negligência de seus corações. 
8 Era constante sua vigilância sobre si mesmo e rígida sua disciplina. Se tinha alguma tentação da carne, como acontece, mergulhava durante o inverno num buraco cheio de gelo e lá ficava até passar toda rebelião da carne. 
9 E os outros seguiam com fervor todo esse exemplo de mortificação.