TEXTO ORIGINAL
3
1 Miles quidam de Burgo in provincia Massae, beati Francisci operibus et miraculorum signis impudentissime detrahebat.
2 Inferebat multa opprobria peregrinis ad ipsius memoriam venientibus et contra fratres publica garriebat insania.
3 Cum autem semel Sancti Dei gloriam impugnaret, addidit super peccata sua blasphemiam detestandam:
4 “Si verum est”, inquit, ”quod Franciscus iste sit sanctus, gladio cadat hodie corpus meum; si vero sanctus non est, evadam incolumis”.
5 Non distulit ira Dei (cfr. Ps 77,21.31) condignum inferre supplicium, cum iam facta fuisset eius oratio in peccatum (cfr. Ps 108,7).
6 Mora enim modica interiecta, dum blasphemus nepoti suo inferret injuriam, accepit ille gladium et patrui visceribus cruentavit.
7 Eodem die mortuus est sceleratus, inferni mancipium et filius tenebrarum (cfr. 1The 5,5), ut ceteri discerent miranda Francisci opera non blasphematoriis verbis impetere, sed devotis laudibus honorare.
TEXTO TRADUZIDO
3
1 Um cavaleiro de Burgo, na província de Massa falava mal, impudentemente, das obras e dos sinais de milagres do bem-aventurado Francisco.
2 Fazia muitos insultos aos peregrinos que vinham para sua memória e espalhava doidices públicas contra os frades.
3 Mas uma vez, quando atacou a glória do santo de Deus, acrescentou a seus pecados uma blasfêmia detestável:
4 “Se é verdade que esse Francisco é santo, que meu corpo caia hoje pela espada; mas se ele não for santo vou escapar incólume”.
5 A ira de Deus não demorou para lhe dar um merecido castigo, pois sua oração já se convertera em pecado.
6 Pouco depois, o blasfemo injuriou um seu sobrinho, que pegou uma espada e atravessou as entranhas do tio.
7 Morreu no mesmo dia o celerado, escravo do inferno e filho das trevas, para que os outros aprendessem que as obras maravilhosas de Francisco não deviam ser atacadas com palavras de blasfêmia mas honradas com devotos louvores.