Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Crônicas
  • Crônica de Frei Tomás de Eccleston

TEXTO ORIGINAL

Cronica de Frei Tomás de Eccleston - 35

35. Postea venerunt in Angliam plures alii fratres probatissimi de Anglia oriundi, qui Parisius intraverunt, quos adhuc existens in habitu saeculari ipse vidi: frater scilicet Nicholaus Rufus, lector egregius, qui postea zelo reformandi ordinem contra fratrem Eliam pro Francia profectus est ad curiam cum fratre Haymone.

Qui etiam narravit, quod quidam novitius retulit ei, quod, cum continua siti laboraret, nec posset dormire de nocte, apparuit quidam speciosus in habitu fratrum et praecepit, ut surgeret et sequeretur se; quod cum fecisset, duxit eum in locum amoenissimum et introduxit eum in pulcherrimum palatium et dedit ei bibere potum suavissimum et dixit ei: “Fili, quotienscumque sitieris, venias huc ad me et dabo tibi bibere”. Et quaesivit novitius, quis esset: qui dixit se esse fratrem Franciscum. Exinde ad se reversus novitius nullam penitus de cetero sitis tentationem sustinuit; sed evigilans tam corde quam corpore se refocillatum et confortatum persensit.

TEXTO TRADUZIDO

Crônica de Frei Tomás de Eccleston - 35

35. Depois, chegaram à Inglaterra muitos outros frades respeitadíssimos, oriundos da Inglaterra, que entraram em Paris, e que conheci quando ainda me vestia de secular: Frei Ricardo Rufo, lente egrégio, que depois, com o zelo de reformar a Ordem contra Frei Elias, partiu com Frei Haymon para a cúria, como representante da França.

Ele narrou também que um noviço lhe contara que, sofrendo de sede contínua e sem poder dormir de noite, como se estivesse sempre com sede e não pudesse dormir de noite, apareceu-lhe alguém formoso, com o hábito dos frades, e ordenou-lhe que se levantasse e o seguisse. Feito isso, levou-o a um lugar muito ameno, introduziu-o num belíssimo palácio; deu-lhe de beber uma bebida muito suave e lhe disse: “Filho, todas as vezes que sentires sede, vem a mim aqui e te darei de beber”. E o noviço perguntou quem era; ele disse que era Frei Francisco. Em seguida, voltando a si, o noviço não sofreu mais absolutamente nenhuma tentação de sede: sentiu-se alimentado e confortado.