Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Crônicas
  • Crônica de Frei Tomás de Eccleston

TEXTO ORIGINAL

Cronica de Frei Tomás de Eccleston - 76

76. Floruit etiam apud Oxoniam bonae memoriae frater Eustachius de Merc, qui postea guardianus et postremo custos Eboraci factus est. Qui consuevit narrare, quod sanctus Lanfrancus, volens ingredi religionem, cum esset maximus theologus, induit habitum fatui et perrexit per abbatias ad probandum statum monachorum. Et venit et percussit ostium chori cum pila sua, et cum videret monachos propter hoc respicere ad ostium et ridere, dixit: “Non est hic Deus”.

Et cum pervenisset ad Bek Harlewine, et nullus monachorum percutientem attenderet, intravit illuc in habitum conversi. Et cum celebraret Nicholaus papa concilium contra Berengarium, obtinuit licentiam eundi cum abbate suo, et ibi, cum omnes consternarentur super dictis haeretici, petita audientia, dissolvit dilucide rationes suas in tantum ut diceret Berengarius: “Aut tu es Lanfrancus aut tu es diabolus”. Et sic cognitus est a concilio.

TEXTO TRADUZIDO

Crônica de Frei Tomás de Eccleston - 76

76. Em Oxford, ficou célebre Frei Eustáquio de Merc, de feliz memória, mais tarde guardião e, finalmente, custódio de York. Costumava contar que São Lanfranco(26), querendo entrar numa Ordem religiosa, quando era grande teólogo, vestiu a roupa de um louco e andou pelas abadias para verificar como viviam os monges. Ia bater à porta do coro com seu cajado e, quando via os monges por causa disso olharem para a porta e rirem, dizia: “Deus não está aqui”.

Quando chegou a Bec-Hellouin e nenhum dos monges olhou quando bateu, aí entrou, com o hábito de converso. E quando o Papa Nicolau celebrou o concílio (27) contra Berengário, obteve licença de ir com seu abade e aí, com todos consternados pelas palavras do herege, pediu para falar, desfiou seus argumentos tão claramente que Berengário disse: “Ou tu és Lanfranco ou tu és o demônio”. E assim ficou conhecido pelo concílio.