TEXTO ORIGINAL
22
1 In civitate Parmensi scholaris quidam hirundinis tam importuna garrulitate infestabatur, ut in loco sibi ad meditandum necessario penitus esse non posset.
2 Qui aliquantulum motus, dicere coepit (cfr. Luc 4,21) “Haec hirundo una de illis fuit, quae, ut legitur, sanctum Franciscum praedicare aliquando, donec ei silentium imponeret (cfr. Mat 22,34), non permisit”.
3 Et conversus ad hirundinem ait: “In nomine sancti Francisci praecipio tibi, ut a me te capi permittas”.
4 Quae incontinenti in ipsius manibus advolavit.
5 Stupefactus scholaris pristinae libertati eam restituit, et eius garritum de caetero non audivit.
TEXTO TRADUZIDO
22
1 Na cidade de Parma, um estudante era tão atormentado pelo barulho de uma andorinha que quase não podia ficar no lugar que lhe era necessário para concentrar-se.
2 Um pouco amolado começou a dizer: “Essa andorinha foi uma daquelas a quem, como lemos, São Francisco mandou fazer silêncio enquanto estava pregando”.
3 E, virando-se para a andorinha, disse: “Em nome de São Francisco mando-te que me permitas pegar-te”.
4 Ela voou na mesma hora para suas mãos.
5 Espantado, o estudante devolveu-a à liberdade, e não ouviu mais o seu chilreio.