TEXTO ORIGINAL
186
1 In Marchia quidam de Monte Ulmi, cum die quadam vomerem in aratro mitteret, fractus est vomer totaliter et divisus in partes.
2 Tristis effectus homo, cum tam de fractura vomeris quam de perdita diaeta lacrimaretur non parum: “O beate Francisce”, inquit, “succurre mihi de tua misericordia confidenti!
3 Annuatim fratribus tuis frumenti mensuram reddam et ipsorum servitiis occupabor, si modo gratiam experiar suam, quem experiuntur innumeri”.
4 Oratione completa, consolidatus est vomer, reiunctum est ferrum, nec ullius remansit vestigium fractionis.
TEXTO TRADUZIDO
186
1 Um dia um homem de Monte dell’Olmo, nas Marcas, estava pondo a relha no arado e percebeu que ela estava toda quebrada.
2 Ficou triste tanto pela quebra da relha quanto pela perda do dia e chorou bastante. Dizia: “Ó bem-aventurado Francisco, socorre-me que confio na tua misericórdia!
3 Vou dar uma medida de trigo todos os anos a teus frades e vou cuidar de seus serviços se tiver agora a experiência de tua graça, como tantos já tiveram”.
4 Terminada a oração, a relha se firmou, soldou-se o ferro e não ficou nem sinal da rachadura.