TEXTO ORIGINAL
196
1 Post mortem beati patris alius quidam frater morbum fistulae in iliis adeo gravem habebat, quod ab omni cura sanitatis omnino iam fuerat desperatus.
2 Qui cum a ministro suo visitandi locum beati Francisci licentiam postularet, et minister ei non daret licentiam, ne propter laborem itineris periculum maius incurreret, frater aliquantulum contristatus est.
3 Cui beatus Franciscus adstitit quadam nocte, dicens: “Noli, fili, contristari de caetero, sed, proiecta pelle qua indueris, emplastrum depone de plaga, servaque regulam suam, et continuo liberaberis”.
4 Qui mane consurgens (cfr. Gen 19,27), fecit quae sibi sanctus mandaverat, et subitam obtinuit sanitatem.
TEXTO TRADUZIDO
196
1 Depois da morte do bem-aventurado pai, um outro frade sofria de uma fístula tão grave na região ilíaca que já tinha perdido toda esperança de ser curado.
2 Tinha pedido a seu ministro permissão para visitar o lugar do bem-aventurado Francisco, mas o ministro não deu licença, temendo que o cansaço da viagem aumentasse o perigo, e o frade ficou um tanto triste.
3 Uma noite São Francisco lhe apareceu, dizendo: “Não fique triste, meu filho. Tira essa pele que estás vestindo, remove o emplastro da chaga, observa a tua regra, que logo ficarás curado”.
4 Levantando-se de manhã, fez o que o santo mandara e obteve uma repentina cura.