Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Tomás de Celano
  • Tratado dos Milagres (3Cel)

TEXTO ORIGINAL

Tractatus de Miraculis (3Cel) - 59

59 
1 Bartholomaeus, Gaietanus civis, cum ad constructionem cuiusdam ecclesiae beati Francisci nimium desudaret, et quamdam trabem vellet aedificio applicare, non bene locata trabes cecidit et cervicem eius graviter conquassavit. 
2 Nimio namque cruore manante, tenui spiritu palpitans, a quodam fratre viaticum postulavit. 
3 Quod frater invenire ex instanti non valens, quia mori subito credebatur, beati Augustini verbum illi protulit dicens: “Crede, et manducasti”. 
4 Sequenti igitur nocte beatus Franciscus cum undecim fratribus illi apparuit, et inter ubera portans agniculum, ad lectum eius accessit vocavitque eum ex nomine dicens: “Noli timere, Bartholomaee, non praevalebit adversum te (cfr. Gen 4,17) inimicus, qui te pro meo servitio voluit impedire, quia ecce, sanus exsurges! 
5 Hic est agnus quem tibi dari petebas, quem et propter bonum desiderium suscepisti. 
6 Nam et frater utile consilium (cfr. 2Re 17,24) tibi dedit”. 
7 Et sic per vulnera manum ducens, ad opus quod coeperat eum redire praecepit. 
8 Qui valde mane consurgens, et iis qui eum seminecem reliquerant incolumis et sanus apparens, admirationem intulit et stuporem. 
9 Putabant revera omnes propter insperatam salutem phantasma (cfr. Mar 6,49) videre, non hominem, non carnem sed spiritum intueri. 
10 Verum quia de construendis aedificiis ad sancti huius honorem mentio facta est, unum ponere hic miraculum satis mirabile dignum duxi.

TEXTO TRADUZIDO

Tratado dos Milagres (3Cel) - 59

59 
1 Bartolomeu, cidadão de Gaeta, quando estava suando bastante na construção de uma igreja de São Francisco, queria colocar uma trave no edifício. Mas, mal colocada, a trave caiu e lhe esmagou gravemente a cabeça. 
2 Com muito sangue a correr, sobrando-lhe um fio de alento, pediu o viático a um frade. 
3 Como não conseguiu encontrá-lo depressa e parecia que o homem ia logo morrer, citou-lhe a frase de Santo Agostinho: “Tem fé que será como se tivesses comido!”. 
4 Na noite seguinte, apareceu-lhe São Francisco com onze frades e, carregando um cordeirinho no peito, chegou perto da cama dele e o chamou pelo nome dizendo: “Não tenhas medo, Bartolomeu, o inimigo não vai prevalecer contra ti. Ele quis te impedir no meu serviço mas vais levantar curado! 
5 Este é o cordeiro que pediste e que recebeste por teu bom desejo. 
6 Pois o frade te deu um bom conselho”. 
7 E assim, passando a mão pelas feridas, mandou que ele voltasse ao trabalho que tinha começado. 
8 Levantou-se bem cedo e apresentou-se incólume e sadio aos que o tinham deixado meio morto, causando-lhes admiração e espanto. 
9 Na verdade, pela cura inesperada, todos achavam que estavam vendo um fantasma e não um homem, enxergando o espírito e não a carne. 
10 Mas como estamos falando de edifícios construídos em honra deste santo, achei bom colocar aqui um milagre bem admirável.