Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Tomás de Celano
  • Tratado dos Milagres (3Cel)

TEXTO ORIGINAL

Tractatus de Miraculis (3Cel) - 97

97 
1 Cuiusdam de Carvio nobilis viri uxor, nomine Iuliana, pro filiorum morte annos trahebat lugubres et eventus plorabat continue infelices. 
2 Filios quos pepererat omnes terra receperat, et novellos surculos festina fuerat secuta securis. 
3 Cum igitur quatuor mensium conceptum haberet in utero (cfr. Mat 1,23), plus moerori quam gaudio indulgebat, timens ne falsa de ortu laetitia sequenti frustraretur moestitia de occasu. 
4 Ecce autem nocte quadam dormienti sibi mulier quaedam apparebat in somnis (cfr. Mat 1,20), formosum puerulum gestans in manibus, illumque laetissime sibi offerens, dicebat eidem: “Accipe, domina, puerum istum quem sanctus Franciscus tibi transmittit!”. 
5 At illa, quasi nolens recipere quem statim perdere oporteret, recusabat dicens: “Quare puerum istum volo, quem statim ut caeteros mori scio?”. 
6 Cui illa: “Tolle”, ait, “quia quem tibi mittit sanctus Franciscus vita vivet (cfr. Ez 18,8.19)”. 
7 Talia cum inter se iam tertio replicassent, oblatum puerum domina suscepit in manibus. 
8 Evigilat statim a somno et viro suo recitat visionem. 
9 Exhilaratur uterque gaudio magno, et pro suscipienda prole multiplicant vota sua. 
10 Impletur denique tempus pariendi, et peperit (cfr. Luc 1,57) femina masculum, qui vitalibus florens aetatibus, mortuorum funera compensavit.

TEXTO TRADUZIDO

Tratado dos Milagres (3Cel) - 97

97 
1 A esposa de um nobre de Calvi, chamada Juliana, vivia tristemente havia anos pela morte dos filhos e estava sempre chorando sua infelicidade. 
2 Os filhos que tivera tinham sido todos levados pela terra e os brotos novos eram logo cortados pelo machado. 
3 Como já tinha no útero uma criança de quatro meses, entregava-se mais à tristeza que à alegria, com medo de que a falsa alegria do nascimento fosse frustrada pela tristeza da morte. 
4 Certa noite, quando estava dormindo, apareceu-lhe em sonhos uma mulher que trazia um bonito menininho nos braços, e o oferecia dizendo: “Recebe, senhora, este menino que São Francisco está te mandando!”. 
5 Mas ela, como se não quisesse receber alguém que fosse perder logo depois, se recusava dizendo: “Para que quero esse menino se sei que vai morrer logo, como os outros?”. 
6 A mulher disse: “Pegue, porque se é São Francisco que te manda, ele vai viver”. 
7 Depois de terem falado isso pela terceira vez, a senhora recebeu o menino nos braços. 
8 Logo acordou do sono e contou a visão ao marido. 
9 Os dois tiveram uma alegria muito grande e fizeram muitos votos para receber seu filho. 
10 Completou-se o tempo de dar à luz e a mulher teve um filho homem que, florescendo até a idade de vigor, compensou a perda dos mortos.